bonmorcu

(b)

Etimologio:

bon- + mor + -cu

bon-: (lfik) bon-
mor: (t) morta; morte
-cu: (b.nenoj xfik) -iĝo, -iĝi, markilo de netransativa verbo

Rimantaj Vortoj ne Finiĝintaj per -cu

:

cucu: (b) cico
kawcu: (b) kaŭĉuko
motsukawcu: (b) skrapogumo