burcu

malboniĝo ; malboniĝi

Etimologio:

bur + -cu

bur: (t) malbona, aĉa, fia; malbone
-cu: (b.nenoj xfik) -iĝo, -iĝi, markilo de netransativa verbo

Rimantaj Vortoj ne Finiĝintaj per -cu

:

cucu: (b) cico
kawcu: (b) kaŭĉuko
motsukawcu: (b) skrapogumo